Σαββάτο βράδυ με το ζεύγος Περτάδη

Ήταν ένα συνηθισμένο Σάββατο βράδυ. Για την κυρία Μαρίνα Περτάδη και τον κύριο Στέλιο Περτάδη όμως δεν έμοιαζε σε τίποτα με οποιοδήποτε άλλο Σαββατόβραδο. Αυτό το Σάββατο το περίμεναν πολύ καιρό.

Από την πρώτη στιγμή που η Μαρίνα πρότεινε την ιδέα και ενθουσίασε το Στέλιο μέχρι σήμερα που έφτασε επιτέλους η μεγάλη βραδιά, δεν το είχαν βγάλει από το μυαλό τους ούτε στιγμή. Εδώ και 3 εβδομάδες σχεδίαζαν την κάθε λεπτομέρεια. Η κυρία Περτάδη γύρισε όλη την πόλη για να βρει ένα φόρεμα αντάξιο της περίστασης και τελικά -δε βαριέσαι βρε αδερφέ- έδωσε ένα σκασμό λεφτά για την υπέροχη κόκκινη τουαλέτα και το πανέμορφο ζευγάρι ασημένια τακούνια που τόνιζε τις γυμνασμένες τις γάμπες.

Από την άλλη ο Στέλιος, θέλοντας να σταθεί αντάξιος συνοδός της απαστράπτουσας συζύγου του, αν και είχε μπόλικα ομορφότατα κοστούμια ραμμένα ειδικά για εκείνον, επέλεξε να αγοράσει ένα πανάκριβο από κασμίρ με επίχρυσα μανικετόκουμπα. Η δε γραβάτα που επέλεξε για εκείνη την ξεχωριστή βραδιά ήταν κεντημένη στο χέρι με το πιο αγνό μετάξι και στολισμένη διακριτικά στο επάνω μέρος με ένα μικρό μικρό διαμαντάκι.

Όλα ήταν άψογα. Στις 23:35 ακριβώς -όπως είχαν σχεδιάσει- βγήκαν από το διαμέρισμά τους, μπήκαν στον ανελκυστήρα και κατέβηκαν τους 6 ορόφους μέχρι το γκαράζ της πολυκατοικίας. Η Μαρίνα ξεκλείδωσε την κίτρινη Lotus Elise (προφανώς δεν ήταν δυνατόν να χρησιμοποιούσαν για μια τέτοια βραδιά ούτε το Opel ούτε βέβαια το Mini Cooper τους) και ο Στέλιος έκατσε στη θέση του συνοδηγού. Πάντοτε προτιμούσε να οδηγάει η σύζυγός του, πόσο μάλλον μια τέτοια βραδιά που ήθελε να την απολαύσει στο έπακρο χωρίς να απασχολείται με οτιδήποτε περιττό.

Σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής ήταν ιδιαίτερα ευδιάθετοι (πώς θα μπορούσαν να μην είναι άλλωστε) και δεν σταμάτησαν να γελάνε ούτε 40' αργότερα, όταν παρκάρανε την πανάκριβη Lotus έξω από το βενζινάδικο, ακριβώς στην απέναντι πλευρά του δρόμου από το κατάστημα που ήταν ο προορισμός τους για εκείνη τη βραδιά. Πρώτος κατέβηκε ο Στέλιος ο οποίος έχοντας ένα χαμόγελο μέχρι τ' αυτιά πέρασε από την άλλη πλευρά και άνοιξε την πόρτα για τη Μαρίνα η οποία κυριολεκτικά έλαμπε μέσα στο σκοτάδι της πόλης, κάτω από τον έναστρο σαββατιάτικο ουράνιο θόλο.

Όλα ήταν υπέροχα. Λες και είχε συνωμοτήσει το σύμπαν για να κυλήσει αυτή η πολυαναμενόμενη νύχτα με τον πιο γλυκό τρόπο. Πέρασαν απέναντι κρατημένοι αγκαζέ και σταμάτησαν δίπλα ακριβώς από την καντίνα με το βρώμικο. Με διαφορά το πιο νόστιμο βρώμικο της πόλης, σύμφωνα με τους πιο αξιόπιστους θαμώνες της νυχτερινής ζώνης.

Εδώ η πρωτοβουλία άνηκε στον Στέλιο. Γεμάτος αυτοπεποίθηση σήκωσε τα μάτια και αντίκρισε τον μάστορα του hot-dog. "Δυο με βραστό λουκάνικο απ' όλα αδερφέ". Όσο διαρκούσε η παρασκευή της παραγγελίας τους, η Μαρίνα και ο Στέλιος, ο Στέλιος και η Μαρίνα ανέμεναν σφιχταγκαλιασμένοι, πανευτυχείς αφ' ενός που βρισκόταν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και αφ' ετέρου επειδή τα σχέδιά τους είχαν αποδώσει τα μέγιστα. Όλα είχαν δουλέψει σαν ελβετικό ρολόι, τίποτα δεν είχε πάει στραβά. Ήταν όλα υπέροχα.

Γεύτηκαν το βρώμικο hot dog τους με περίσσια όρεξη και λαιμαργία. Δεν τους ένοιαζε πλέον να παρατείνουν άσκοπα την έξοδό τους. Είχαν σχεδιάσει μια ονειρεμένη βραδιά και την είχαν εκτελέσει στην εντέλεια. Επέστρεψαν στην κίτρινη Elise (αυτή τη φορά οδήγησε ο Στέλιος) και μετά από μισή ωρίτσα περίπου ήταν έξω από την πόρτα του διαμερίσματος τους (στον 6ο) με τα κλειδιά στο χέρι έτοιμοι να επιστρέψουν στη ζεστασιά του σπιτιού τους.

Ξεκλείδωσε ο Στέλιος, μπήκαν στο χωλ, άφησαν τα παλτά τους στον δερμάτινο καναπέ και έκλεισαν την πόρτα πίσω τους.